Laatste update op 18 november 2017
Ergens eind 17e, begin 18e eeuw liep in Venetië een reus van een man rond: de Venetiaan Campanaro. Hij was een van de laatste klokkenluiders van de stad. Toen Enrico Filippo Trois (1838-1918), curator van het natuur-historisch museum van Venetië (Museo di Storia Naturale), hem zag viel het hem op dat Campanaro met een ruime twee meter niet alleen heel lang was, maar dat hij ook gigantisch grote handen had. Trois kwam op een wat luguber idee.
Hij dacht dat het skelet van zo’n reus een mooie aanwinst voor zijn museum zou zijn. Trois zei tegen Campanaro:
“Na jouw dood doe ik je skelet in een glazen kist en dan krijg je een kerkklok in je handen. Zo word je de beschermer van de hele collectie van het museum.”
Trois kwam met Campanaro overeen dat hij het recht kreeg op zijn lichaam als Trois de gokschulden van Campanaro overnam. Een andere lezing is dat Trois de reus goed betaalde voor een contract. Hoe dan ook, blij als een kind nam Campanaro het er goed van in de lokale cafés, in de vaste overtuiging dat hij de oudere Trois wel zou overleven en dat zijn geraamte nooit tentoon zou worden gesteld. Helaas kreeg Campanaro een hartstilstand en zo kreeg Trois inderdaad het felbegeerde lijk met de grote handen. Het is tot op de dag van vandaag te zien in het museum.
In het museum zijn naast het skelet van Campanaro ook embryo’s en lichaamsdelen te bekijken. Trois gebruikte een eigen techniek van balsemen (plastinatie) die tot op de dag van vandaag geheimzinnig is; hij schreef nergens op hoe hij te werk ging en nam zo zijn techniek mee in zijn graf.
Geestverschijning
Campanaro schijnt het museum dat tegenwoordig in het gebouw Fondaco dei Turchi is gevestigd, iedere nacht te verlaten om in de toren van de Campanile de klok van twaalf te slaan (de marangona). Daarna strompelt hij naar zijn oude huis in de buurt van Campo Santi Giovanni e Paolo om daar aan te bellen. Hij bedelt tijdens zijn nachtelijke uurtjes om geld zodat hij op een dag zijn rust kan afkopen.
Wie weet betaalt hij eerdaags zijn contract af en verdwijnt het geraamte daarna op magische wijze uit het museum …
Bronnen/links
- venicemagazine.it Alberto Tosso Fei
- the-history-girls.blogspot.nl
- Michelle Lovric. The fate in the Box.
- Luc Verhuyck, 2010. Venezia.
0 reacties