Laatste update op 18 november 2017
Het Museo Archeologico in Venetië herbergt een flinke collectie beeldhouwwerken van Griekse, Grieks-Romeinse en Romeinse origine. Het grootste deel van de collectie is in de 16e eeuw verzameld door de rijke familie Grimani. Een bezoekje is zeker aan te raden, want naast de uitgebreide collectie is ook het gebouw zelf de moeite waard om van binnen te bekijken.
Torso van Apollo, Grimani-collectie (Museum Correr)
Het Museo Archeologico maakt, net als de Bibliotheca Marciana, de Libreria Sansoviana en het Museo del Risorgimento, onderdeel uit van het Correr-museum aan het San Marco-plein. Met één entreekaartje krijg je toegang tot een enorme collectie materialen die de geschiedenis van Venetië illustreert.
Veel van de collectie beeldhouwwerken vind je in de linkervleugel van het gebouw met de vele raampjes aan het San Marco-plein. Vanuit de raampjes heb je trouwens een mooi uitzicht op het plein en de basiliek. Je kunt uren dwalen in het gebouw, en dat is ook precies wat ik heb gedaan. Wat een enorme hoeveelheid divers materiaal vind je daar: topografische kaarten (inclusief de Fra Mauro-map, de beroemdste van de Mappa Mundi), schilderijen, munten, beelden, sieraden, boeken, speelkaarten, schoenen, etc. Kijk ook af en toe even omhoog, want op het glasblaaseiland hebben ze hun best gedaan om de meest prachtige kroonluchters van glas voor de belangrijkste gebouwen van hun republiek te blazen.
Willem de Mérode was een groot fan van beelden en beeldhouwwerken en uit zijn gedichten blijkt een voorliefde voor mannelijke koppen, mannenlijven en knapen. Ik kan alleen maar vermoeden dat Willem de Mérode tijdens een van zijn bezoeken aan Venetië de prachtige verzameling van Grimani moet hebben bewonderd, want het is helaas niet meer na te gaan. Hij nam in ieder geval een buste van Antinoüs mee naar huis van zijn Italië-reis en hij schreef een gedicht over deze schone jongeling.
Gedicht ‘Het museum’
Wat mij betreft illustreert het gedicht ‘Brussel II – Het Museum’ De Mérodes voorliefde voor de sculpturen treffend. Dit is het tweede gedicht dat hij op Brussel schreef na een bezoek aan die stad. Het dateert van 20 oktober 1926 en werd pas lang na zijn dood gebundeld in zijn Verzamelde Gedichten.
Brussel II
Het Museum
buste Tiberio – collectie Grimani (Museum Correr)buste Tiberio – collectie Grimani
Ik ging de blijde beelden langs, de ranke
Marmeren knapen glanzende van leven
Met stil lachende lippen, leenge flanken,
Die ’t driftig sidderen in trager beven
Verrillen lieten, tippend op de teenen,
Heupwiegend op een hooggewreefde voet,
Op ronden knie gebogen, met een gloed
Van liefde en licht om hun gestalten henen.Aandachtig schreed ik langs de donkre bronzen,
De werkers, waarin ’t leven zwaar gaat gonzen,
Met armen stoer van onbewuste kracht,
De kerels met de taaie kabelpezen,
Iets van een hond en roofdier in hun wezen,
Hartstochtelijke trouw en wilde macht.
Buste Dionysus, Grimani-collectie (Museum Correr)
0 reacties